تجلیل رئیس جمهور آلمان از یوآخیم لوو در کاخ ریاست جمهوری
سرمربی سابق تیم ملی آلمان مهمان امروز والتر اشتاین‌مایر
یوآخیم لوو که پس از یورو ۲۰۲۰ به کار خود در تیم ملی آلمان پایان داد امروز در کاخ بلوو برلین توسط رئیس جمهور آلمان به پاس ۱۵ سال فعالیت موفقیت آمیز مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفت.
بخشی از صحبت‌های فرانک والتر اشتاین‌مایر در تقدیر از لوو:
شما لحظات خوب زیادی را به مردم این کشور هدیه دادید که در خاطره ملت ما باقی خواهد ماند. و شما همیشه ترجیح دادید بخشی از جامعه باشید تا مرکز آن، همانطور که ماتیاس اشنایدر در زندگی‌نامه‌اش درباره شما توضیح داده است. اما بعد از همه چیزهایی که در دوران مربیگری‌تان به دست آورده اید و به دست آورده اید، بعد از همه چیزهایی که ما نمی خواهیم فقط اجازه دهیم شما از صحنه خارج شوید، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است.
با استعفای شما پس از قهرمانی اروپا در انگلیس، دوران بزرگی به پایان رسید. شما در پانزده سال به عنوان مربی ملی و دو سال به عنوان کمک مربی تیم ملی، دستاوردهای تاریخی برای فوتبال آلمان به دست آورده اید. شما به انسجام جامعه و اعتبار کشورمان در جهان کمک کرده اید. به همین دلیل خوشحالم که می توانم امروز در یک حلقه کوچک اما از طرف تمام فوتبال آلمان از شما تقدیر کنم.امروز از یکی از موفق ترین مربیان تیم ملی که از شهرت بالایی در سراسر جهان برخوردار است، تجلیل می کنیم. یواخیم لو در سه دوره قهرمانی جهان و چهار دوره قهرمانی اروپا مربی تیم آلمان بوده و سه بار به نیمه نهایی و دو بار به فینال رسیده است. او در سال ۲۰۱۳ بازیکنان خود را به عنوان قهرمانی جهان و در سال ۲۰۱۷ به قهرمانی جام کنفدراسیون رساند. او به عنوان یک سازنده قهرمان جهان، در یک ردیف با سپ هربرگر، هلموت شون و فرانتس بکن باوئر ایستاده است.
امروز ما از یک مبتکر و رویایی که فوتبال آلمان را به اوج جهان بازگردانده است، تجلیل می کنیم. هنگامی که یواخیم لو پس از "افسانه تابستانی" در سال ۲۰۰۶ سمت مربیگری ملی را بر عهده گرفت، به تحولاتی که توسط شخص یورگن کلینزمن آغاز شده بود، ادامه داد. او با روش‌های تمرینی مدرن، اما مهم‌تر از همه با فرهنگ بازی جدید، در برابر چیزی که برخی آن را به سخره گرفته بودند، به میدان رفت.
به لطف شما یواخیم لوو عزیز است که تیم ملی به زودی خود را نه تنها از طریق مبارزه و انضباط، بلکه از طریق پیچیدگی تاکتیکی و فنی، با سبکی و شادی در بازی کردن، با فوتبال هجومی سریع و شجاعانه که الهام بخش بود، متمایز کرد. اما شما، یواخیم لو عزیز، هرگز فقط یک مربب فوتبال دقیق، مردی با داده ها و حقایق، پیشگام ورزش مدرن با فناوری پیشرفته نبودید، شما همیشه یک روح آزاد بودید که سبک بازی خود را تغییر می داد و به بازیکنانش فضایی برای پیشرفت می داد، زیبایی که می خواست زیبایی بازی را جشن بگیرد، همانطور که اغلب خودتان گفته اید.
«یواخیم لو و رویای بازی بی نقص او» عنوان زیبای زندگینامه کریستوف باوزن واین است. بسیاری از اهالی فوتبال، نه تنها در کشورمان، معتقدند که این رویا در نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۱۴، در پیروزی تاریخی ۷-۱ مقابل برزیل میزبان در یکی از تاثیرگذارترین بازی های تاریخ فوتبال محقق شد.
امروز ما از یک مربی ملی تجلیل می کنیم که از روحیه تیمی جدید نیز دفاع می کند. یواخیم لو آنطور که خودش به عنوان یک بازیکن تجربه کرده، یک «شلاق»، و نه یک مربی اقتدارگرا بود. برای او همیشه مهم بود که فرهنگ با هم بودن، احترام و اعتماد را در رختکن و در زمین پرورش دهد. گوش دادن به بازیکنان، درگیر کردن آنها، بحث و جدل به جای فریاد زدن یا تنبیه - این نیز کلید موفقیت او بود.
یواخیم لو عزیز، این شایستگی شما برای شکل دادن به استعدادهای بسیار با استعدادی است که فوتبال آلمان به لطف کار خوب جوانان قبل از جام جهانی ۲۰۱۰ به وجود آورد و به یک واحد یکدست در تیم خود تبدیل کرد. هنر شما در برخورد با مردم، توانایی شما برای بهتر کردن تک تک افراد گروه، همه اینها شما را به مربی "نسل طلایی" تبدیل می کند.
امروز ما از یک مربی ملی تقدیر می کنیم که تیمش تنوع جامعه ما را منعکس کرده است. موفقیت های تیم او تصویر کشور ما را از خود تغییر داده است، آنها داستان های مختلف خاستگاه جوانان آلمانی را به بخشی جدایی ناپذیر از روایت ملی ما تبدیل کرده اند. مهم‌تر از همه، آنها نشان داده‌اند که وقتی برای همدیگر هستیم، به‌عنوان افراد مختلف چقدر می‌توانیم به دست آوریم.
بحث در مورد مسعود اوزیل همچنین نشان داد که درگیری‌های دردناکی می‌تواند در جامعه متنوع ما ایجاد شود که حل آنها همیشه آسان نیست - نه صرفاً با بازیکنان مربوطه، بلکه نه صرفاً در جامعه‌ای که دائماً عصبی و تشنه تیتر اخبار هستند، به‌ویژه وقتی اقشار صاحب نظر این مردم قبل از موفقیت آمیز بودن تلاش برای خنثی کردن درگیری، قضاوت خود را انجام می دهند.
امروز می خواهیم از مربی تشکر کنیم که با تیمش چهره کشورمان را در جهان نیز رقم زده است. یواخیم لوو و بازیکنانش از آلمانی جهان‌وطن و بردبار حمایت می‌کنند، برای آلمانی که بداخلاق، سخت‌گیر و متواضع نیست، بلکه دوستانه، مطمئن و منصف است.
عملکرد 7-1 مقابل برزیل، زمانی که بازیکنان آلمان و سرمربی آنها نه از خود راضی، نه غرور، بلکه به حریف خود احترام گذاشتند، سهم ویژه ای در این نگاه جدید به کشورمان داشت. پس از این بازی، زمانی که تیم آلمانی با اتوبوس به محل اقامت خود برگشتند، هزاران برزیلی در خیابان ایستادند و کف زدند.
قبل از مسابقات قهرمانی اروپا در انگلیس در مصاحبه ای گفتی: مربی بودن به خصوص برای تیم ملی گاهی فوق العاده و گاهی وحشتناک است.
شما همچنین در طول دوران مسئولیت خود، جنبه های سنگینی را تجربه کرده اید. فشار و انتقاد عمومی را بعد از شکست‌ها احساس کرده‌اید، مثلاً بعد از دور مقدماتی تلخ جام جهانی 2018 روسیه یا حالا در تابستان، پس از حذف در انگلیس.
شما خودتان از "موج احساسات" در فوتبال صحبت کردید، از این تجربه که موفقیت یک "مواد مخدر شگفت انگیز" است که مستی آن به سرعت از بین می رود، از پوچی و تنهایی پس از تورنمنت های بزرگ.
در عین حال، در پانزده سال گذشته شما همیشه یک شخصیت شناسایی، یک صفحه نمایش، مربی یک ملت بوده اید. یواخیم لو، این بود و برای بسیاری «جوگی»، یک بومی، ریشه محکمی در جنگل سیاه، در شوناو و فرایبورگ در بریسگائو دارد، اما در عین حال یک جهانگرد، هرگز کوته‌نگر و عقب مانده. اما همیشه برای چیزهای جدید باز است. یواخیم لو نماد سبک است، مردی که پیراهن دوخت را به شهرت جهانی رساند - و شیوه بستن روسری او روزنامه نگاران را برای نوشتن رساله های فلسفی طولانی ترغیب کرده است.
یواخیم لو، آخرین اما نه کم‌اهمیت، این بازیکن تازه واردی است که هرگز علاقه خود به فوتبال را از دست نداده است. او به عنوان یک مهاجم با استعداد، از طرفداران ژیمناستیک و ورزش شوناو به بوندسلیگا در اشتوتگارت رسید. هرگز به طور کامل از مصدومیت خود پس از خطا بهبود نیافت. بازی در لیگ اول و دوم برای باشگاه هایی مانند آینتراخت فرانکفورت، کارلسروهر SC و بارها و بارها فرایبورگ. به عنوان مربی باشگاهی در ترکیه، اتریش و آلمان کار کرد - تا اینکه سرانجام توانست جام طلایی را در ماراکانا، بزرگترین استادیوم فوتبال جهان، بلند کند.
امیدوارم به عنوان یک مربی ملی خارج از خدمت، اکنون زمانی را پیدا کنید که نفس عمیقی بکشید و قدرت جدیدی به دست آورید. و من مطمئن هستم که ایده ها و اهداف جدید مدت هاست در شما رشد کرده اند، برنامه هایی برای بازی که اکنون در برابر شما قرار دارد.
در سرود آندریاس بورانی برای جام جهانی برزیل آمده است: "یک تشویق برای ما". اگر این آهنگ را امروز بشنوید، تمام تصاویر به ذهنتان خطور می کند: گل پیروزی ماریو گوتزه در وقت اضافه مقابل آرژانتین. باستین شواین اشتایگر با علامت بدی که بعد از سوت پایان بازی در حالی که گریه می‌کند دور گردن مربی‌اش می‌افتد. مردمی که اینجا در خیابان های برلین جشن می گیرند.
خاطرات چنین لحظاتی برای تک تک هواداران فوتبال و همچنین برای کل جامعه ما ارزشمند است. و شما یواخیم لوو عزیز، ما این لحظات را بسیار مدیون شما هستیم. به همین دلیل است که امروز می گویم: "به سلامتی شما!" با آرزوی موفقیت و سپاس فراوان!